De 39-jarige Timothy De Paepe was de voorbije vijf jaar als conservator van een collectie van bijna 3.000 muziekobjecten aan de slag in het museum. Daarbij zette hij vanuit de collectie sterk in op het verhaal van Antwerpen, van de beroemde en internationaal gerenommeerde klavecimbelbouwers tot Wannes Van de Velde, rond wie het museum nu een themajaar organiseert met wandelingen en een mini-expo. Die focus op 800 jaar Antwerpse muziekcultuur wil hij als directeur blijven behouden. Tegelijkertijd wil hij ook inzetten op jong talent.
"Museum Vleeshuis moet vooral een museum zijn dat vertrekt vanuit mensen en hun (muziek)verhaal. In de collectie ligt de nadruk op het verleden, maar in onze samenwerkingen met jonge musici, restauratoren en instrumentenbouwers leggen we ook de link met het heden. Hen willen we dus graag een podium bieden en in contact brengen met ons erfgoed."
Hij hernieuwde en versterkte ook de samenwerking met het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, dat een grote collectie historische instrumenten in permanente bruikleen gaf.
Het is een ongelofelijke eer om leiding te mogen geven aan een van de oudste musea van Antwerpen. Ik kwam er al als kind, en als conservator leerde ik het museum ook achter de schermen kennen. Nu kijk ik er naar uit om, samen met het team, de volgende bladzijden in de geschiedenis van Museum Vleeshuis te schrijven.
Extra muros
Museum Vleeshuis laat het publiek niet enkel van muziek genieten in het monument, maar laat het ook klinken op verschillende plaatsen in de stad. Zo staat het museum onder andere in voor de bespeling van de beiaard. Na de restauratie van de Onze-Lieve-Vrouwetoren kan de beiaardmuziek opnieuw over de historische binnenstad klinken. In afwachting daarvan, organiseert het museum concerten met een mobiele beiaard.
En er wordt natuurlijk ook samengewerkt met andere erfgoedinstellingen. Zo werkt Museum Vleeshuis volop mee aan de voorbereiding van een tentoonstelling in het Snijders&Rockoxhuis. "In 2018 mochten we in vernieuwde Snijders&Rockoxhuis al een muziekkamer inrichten. Sindsdien is het museum een vaste partner geworden", aldus De Paepe.
De toekomst
Het museum maakte in de jaren die aan de coronacrisis voorafgingen een mooi groeiparcours door. ‘Een van onze belangrijkste taken is er nu voor zorgen dat de mensen het museum opnieuw ontdekken als een levendige plek vol erfgoed én vol muziek. Met het kleine maar gemotiveerde team van het Vleeshuis gaat ons dat zeker lukken!’ Dit najaar staan de museumconcerten, de zogenaamde Woensdagklanken, in het teken van Wannes Van de Velde. Tijdens vijf concerten laten verschillende muzikanten die nog met Wannes hebben samengewerkt zich inspireren door de muziek en het artistieke oeuvre van Wannes Van de Velde. Daarmee hoopt De Paepe opnieuw een breed publiek te verwelkomen.
Daarnaast ligt er een grondige restauratie van het monument Vleeshuis in het verschiet. ‘De restauratie creëert kansen om de collectie op een nieuwe, verfrissende manier te presenteren en om het monument toegankelijker te maken, zodat nog meer Antwerpenaren en andere bezoekers ervan kunnen genieten. Hoe we het Vleeshuis klaar kunnen maken voor de volgende 100 jaar, dat is een denkoefening die we volop aan het maken zijn samen met tal van partners. Museum Vleeshuis is immers een museum met een enorm potentieel dankzij de collectie én dankzij het monument waarin het is gevestigd.’
Biografie
Over Timothy De Paepe
Timothy De Paepe (°1981) studeerde Germaanse Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Antwerpen en Cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen Management School (UAMS). Tussen 2006 en 2014 deed hij onderzoek aan de Universiteit Antwerpen waar hij in 2011 promoveerde op een proefschrift over theater en opera in Antwerpen in de zeventiende en achttiende eeuw. Hij publiceerde uitvoerig in binnen- en buitenlandse wetenschappelijke tijdschriften. In 2018 verscheen van zijn hand Antwerpen Klavecimbelstad (Antwerp: City of Harpsichords), over de klavecimbelcollectie van Museum Vleeshuis. Sinds 2016 werkte De Paepe als conservator bij Museum Vleeshuis.
